Stanisław Aronson zaczyna pracować u blacharza...

Stanisław Aronson zaczyna pracować u blacharza: naprawia dachy z dekarzami. Praca wydaje mu się przyjemna i bezpieczna, mało kto szuka Żydów na dachach. Zaprzyjaźnia się z synem blacharza, Mietkiem Bielickim, który podobnie jak Aronson zaczyna współpracę z Kedywem w lutym 1943. Organizują pierwsze akcje sabotażowe: wlewają chemikalia do hamulców w wagonach kolejowych, wrzucają detonatory do zbiorników niemieckich samochodów. W maju Stanisław Aronson poznaje swojego dowódcę, Zdzisława Zajdlera, „Żbika”. Zaznacza, że dopiero wtedy zrozumiał, czym jest „prawdziwe koleżeństwo, poczucie dyscypliny, opanowanie wewnętrzne i zasady moralne”. „Żbik” mówi o granicy, której nie wolno przekroczyć – to zostaje Aronsonowi na całe życie.