Nadzieja, że wszyscy przeżyją, a w najgorszym...

Nadzieja, że wszyscy przeżyją, a w najgorszym przypadku chociaż Janina, umożliwiała rodzicom Janiny przetrwanie. Bez niej Celia płakałaby nieustannie, a Mark położyłby się do łóżka i już nie wstał. Janiny bezpieczeństwo i jej życie to jedyny cel, który trzymał jej rodziców przy życiu.

W wieku 9 lat Janina David prowadziła w Polsce spokojne życie ze swoją dobrze prosperującą rodziną żydowską. Rok później wszyscy zmagają się z głodem w warszawskim getcie.
W swoich wspomnieniach z dzieciństwa spędzonego podczas wojny, Janina David opisuje walkę rodziny z przeciwnościami losu. Kiedy staje się jasne, że nikt nie przeżyje, 13-letnia dziewczynka opuszcza getto, by zamieszkać z zaprzyjaźnioną rodziną - polską kobietą i urodzonym w Niemczech mężczynzą. Gdy pobyt tam staje się zbyt niebezpieczny Janina zostaje wysłana do klasztoru katolickiego, gdzie żyje w ciągłym strachu przed zostaniem wykrytym.