"Dalszy ciąg „Żywego Dziennika” w Sztuce:...

"Dalszy ciąg „Żywego Dziennika” w Sztuce: oryginalna atrakcja dz ż. „Kropka nad i” - drugi numer Żywego Dziennika skrzy się od humoru i dowcipu jakże odbiegającego od bzdur często, niestety, produkowanych w różnych lokalach rozrywkowych. Może niektóre numery mają charakter tzw. „szmoncesowy”, ale tym niemniej utrzymane są w tonie, stylu i bynajmniej nie rażącej formie. Warto zanotować następujące „artykuły”: „Raut Żywego Dziennika” (Wł. Sz), wywiad z szatniarzem, który ongi zajmował wybitną pozycję, a dziś zdejmuje palta (tekst i wykonanie P.B); „Od urzędu do urzędu” - dowcipna i niezwykle urozmaicona wędrówka po różnych instancjach dzielnicowych (pióra mec. Wacusia) „Wszyscy się zmieszczą” w wyk. LśF; "Otwórz pan bramę” (scena z humorem i temperamentem wykonana przez JL) dalej sentymentalny i refleksyjny „List” z 1939 r (A. Włast) i wreszcie przezabawny dalszy ciąg zdaje się nigdy niekończącej się kapitalnej historii „Zajczyk i Mińczyk”. Tym razem dzieje żony Mińczyka, jako prezeski Komitetu Domowego (świetny tekst i świetne wykonanie Wł Sz). Konferansjerka Szlengla - znakomita. Całość tego widowiska-gazetki dopełnia atrakcyjny program muzyczno-filmowy z p. WG, która w sposób mistrzowski interpretuje numer wokalny pt. „Jej pierwszy bal” (teksty WSz, muzyka i montaż - Szpilman). Wspomnienia i przygody z 5 różnymi typami z minionego okresu pierwszego balu mają swój osobliwy urok i czar. Akompaniament spoczywał w rękach utalentowanych pianistów - AG i WSz. orkiestra z LR na czele"