Imię: Bolesław Nazwisko: Zimowski

Pochodzi ze Lwowa, gdzie pracuje w browarze; jest piwowarem. Uciekając przed władzami radzieckimi przenosi się do Warszawy, żyje po aryjskiej stronie, pod fałszywym nazwiskiem (Zimowski). Nie zna zasad konspiracji, ma niezbyt dobry wygląd i akcent, zdradzający pochodzenie żydowskie. Tymczasem zachowuje się głośno i nonszalancko, co zauważa Zygfryd Prószyński, zatrudniony w sklepie na Grochowie. Zaprasza Zimowskiego na zaplecze i wyjaśnia sprawę. Mężczyzna – Bolesław Zimowski – bierze go początkowo za szantażystę; Zygfryd jednak szybko wyjaśnia mu, że chodzi wyłącznie o jego bezpieczeństwo, może być łatwo rozpoznany i zadenuncjowany. Zimowski rozumie dobre intencje Prószyńskiego, zaczyna się zachowywać dyskretniej. W czasie powstania warszawskiego Zimowski rewanżuje się, prosi dyrektora grochowskiego szpitala, gdzie pracuje jako pielęgniarz o zaświadczenie dla Prószyńskiego, zgodnie z którym ma być chory na gruźlicę i nie może zostać wywieziony na roboty do Niemiec. Po wyzwoleniu Zimowski wraca do swojego nazwiska; emigruje z Polski do Meksyku.