Imię: Anna Nazwisko: Choynowska

Urodziła się w zamożnej rodzinie ziemiańskiej. Wyszła za mąż za Bronisława Choynowskiego; wyjechali do Kijowa, skąd uciekli w czasie Rewolucji Październikowej. W czasie wojny w roku 1920 pracowała jako sanitariuszka w lazarecie. W latach międzywojennych mieszkała z mężem w majątku w okolicy Dawidgródka. Założyła wytwórnię kostek bulionowych. Przed wybuchem II wojny sprzedali majątek; Choynowska znalazła się w Warszawie, gdzie prowadziła restaurację Pod Cyranką, na ul. Widok. Zaopiekowała się 5-letnim Wiesławem, synem znajomego, Wacława Bieńka, którego żona, Elżbieta była Żydówką. Choynowska wynajęła mieszkanie Elżbiecie Bieniek; codziennie przynoszono jej żywność z restauracji. Elżbieta miała zły wygląd, jednak przychodziła niemal codziennie do restauracji. W 1942 została aresztowana i trafiła na Pawiak. Choynowska do końca wojny opiekowała się Wiesławem; po upadku powstania sierpniowego pracowali na wsi pod Krakowem; potem mieszkali w Rzeszowie. Umarła w 1983 roku.