Władze niemieckie (SS) zgadzały się na masowe...

  • TAK
  • Władze niemieckie (SS) zgadzały się na masowe zakładanie nowych warsztatów w getcie w czasie akcji, w celu koncentracji żydowskiego dobytku (maszyn i urządzeń technicznych). Przedsiębiorcy niemieccy, poza Toebbensem i K.G. Schultzem, nie byli tego świadomi.

  • 1942-07-22
  • 1942-09-21
  • wysiedlenie
  • działania Niemców, gospodarcze
  • szopy
  • 302/49

    Henryk Rudnicki
    ur. 1899?

    Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

    Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
    Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
    Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

    Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

  • 17
  • Powiązani ludzie:

    • Toebbens Walter Caspar

      fabrykant niemiecki, prowadzący szopy (krawieckie) w getcie, brał brutalny udział w akcji likwidacyjnej

    • Schultz Karl Georg

      Właściciel szopu, tzw. "mały Schultz". Przed wojną biedak i domokrążca, sprzedawał skarpetki i pończochy p...

    Powiązane miejsca: