Natalia Danielowa zostaje przewieziona z innym...

Natalia Danielowa zostaje przewieziona z innymi chorymi do szpitala, organizującego się przy ul. Stawki / Umschlagplatz. W czasie ostatecznej likwidacji szpitala i wobec perspektywy wysiedlenia, Natalia Danielowa po raz kolejny zostaje uratowana przez córkę Ilonę i jej przełożoną, a znajomą Natalii, Lubę Blum-Bielecką. Luba przekazuje Ilonie fartuch pielęgniarki, Ilona przedziera się z fartuchem do szpitala, zabiera do getta ubraną w fartuch matkę i ojca, Jana Daniela. Nie jest to łatwe, Natalia nadal z trudem chodzi na przestrzelonej nodze. Ojca nie udaje się uratować. Danielowa nie ma numerka życia, ukrywa się na zapleczu Szkoły Pielęgniarstwa przy Gęsiej 33 i Franciszkańskiej 24, prowadząc tam komplety tajnego nauczania, aż do akcji styczniowej w 1943.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.