Imię: Lech Nazwisko: Wittig

Mieszkał z zoną Halina w Otwocku. Był podporucznikiem Armii Krajowej. W czerwcu 1943 r. do jednego z mieszkań w obok wprowadziła się Maria Spielrein z dwunastoletnią córką Aleksandrą, a do kawalerki obok, jej syn Ryszard. Halina i Lech Wittigowie, po nawiązaniu kontaktu, dowiedzieli się, że Spielreinowie są Żydami. Kiedy na początku 1944 r. granatowy policjant zaczął szantażować Marię Spielrein żądając okupu, Wittigowie dali szantażyście kilka tysięcy zł i zegarek. Spielreinowie nie mieli żadnych pieniędzy. Lech Witting zgłosił ten wypadek swoim konspiracyjnym zwierzchnikom i szantaże ustały. Innym razem zachorowała Aleksandra Spielrein, miała bardzo semickie rysy. Obandażowano dziewczynce głowę i Lech zawiózł ją do szpitala w Warszawie. Zapewnił dziewczynce pomoc lekarza w konspiracyjnym lokalu na ul. Baudouina 2/7. Później twierdził, że była to jedna z najniebezpieczniejszych jego akcji. Obie rodziny przeżyły wojnę.