Imię: Chaim Nazwisko: Wajnrauch

  • TAK
  • Mężczyzna
  • Chaim
  • Wajnrauch
  • 1943
  • około 1880
  • Radom
  • Z Warszawy
  • Śródmieście
  • Ul. Rynkowa 7
  • ul. Orla 4; Skarżysko-Kamienna; Otwock
  • Żyd
  • dobry
  • średnie
  • na powierzchni
  • pieniądze
  • donos/denuncjacja, rozpoznanie

  • Ojciec Esther Złoto. Przed wojną ma biuro podań, jest księgowym w wytwórni czekolady. Rodzina jest tradycyjna, w domu mówi się w jidysz i po polsku; Wajnrauch ma pięcioro dzieci. Jako inwalida wojenny ma koncesję na sprzedaż tytoniu, w getcie organizuje kioski z papierosami. Chaim załatwia aryjskie dokumenty dla siebie, żony i trojga dzieci. Wychodzą z getta w sierpniu 1942. Ukrywają się krótko w gmachu dawnego Ministerstwa Skarbu, wyjeżdżają do rodziny w Skarżysku-Kamiennej, gdzie getto nadal jest otwarte. Chaim jedzie po starszą córkę, Dorkę, która we wrześniu 1939 wyjechała z mężem do Kołomyi. W październiku 1942 Esther i Dorka wracają razem do Warszawy, kilka dni później getto w Skarżysku zostaje zlikwidowane – w tym czasie Chaim jest w podróży, unika deportacji; Motek i Zygmunt zostają zamknięci w obozie pracy, żona Chaima zostaje deportowana do Treblinki. Chaim odnajduje córki w Warszawie; zarabia na szmuglu. Stara się odnaleźć w Kołomyi zięcia, który został deportowany; bierze pod opiekę córeczkę jego krewnego, wraca z nią do Warszawy. W marcu 1943 ktoś denuncjuje go w pociągu, zostaje rozstrzelany przez Niemców w Radomiu.

  • w getcie
  • atmosfera, policja polska, próby ratunku, przedsiębiorcy, strona aryjska, szmugiel, usługi, wokół autora, wyjście z getta, życie codzienne, życie prywatne, Żydzi
  • Cz. 4 filmu