Imię: nieznane [żona Ignacego] Nazwisko: Wachnik [nazwisko powojenne]

  • NIE
  • Kobieta
  • nieznane [żona Ignacego]
  • Wachnik [nazwisko powojenne]
  • nieznane
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Łódź ul. Gdańska 45
  • Warszawa ul. Elektoralna 18; getto ul. Leszno 73; getto w Otwocku; Warszawa ul. Tarczyńska 1; Pruszków Żbików
  • Żyd
  • w mieszkaniu

  • Żona Ignacego Wachnika. Przyjechała z córką z Łodzi do Warszawy w 1940 r. Zamieszkała z mężem i córka na Elektoralnej, u dra Blatta. Kiedy utworzono getto, zamieszkała w nim z córka na ul. Leszno. Mąż został na stronie aryjskiej, prowadził interesy, odwiedzał ja w getcie, zaopatrywał w żywność. Kiedy w getcie zaczął nasilać się tyfus, mąż wywiózł ją i córkę karetką pogotowia do getta otwockiego. Kiedy w 1942 r. zaczęto likwidować getto w Otwocku, wyprowadził ją stamtąd od strony Świdra. W Warszawie zamieszkała z nim na Tarczyńskiej. Córkę mąż umieścił u sióstr Niepokalanek we Wrzosowie (pow. radomski). Po powstaniu warszawskim, oboje z mężem trafili do Pruszkowa. Mąż uciekł z obozu już pierwszej nocy. Ona wyszła z obozu z opaską siostry Czerwonego Krzyża. Zamieszkali w opuszczonym mieszkaniu na Żbikowie w Pruszkowie, doczekali tam wyzwolenia. Po wojnie w Łodzi.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, przed gettem, w getcie, wysiedlenie
  • pomoc
  • dzieci, inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, pomoc lokalowa