Imię: Władysław Nazwisko: Smólski

Przed wojną ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Już na studiach zajął się twórczością literacką. Jego sztuka teatralna "Błędny bokser" była grana w teatrze w Wilnie, a w teatrze im. Słowackiego w Krakowie - jego sztuka "Pieśń o Beniowskim". Miał wielu przyjaciół i znajomych pochodzenia żydowskiego, ze środowiska teatralnego i literackiego. Nie udało mu się uratować nikogo z jego bliskich. Postanowił, za wszelką cenę ratować tych, którym udało się uniknąć śmierci. Od lipca 1942 r. zaczął działać w Żegocie.
Przyjmował uciekinierów z getta. Jego pierwszym podopiecznym był młody skrzypek Henryk Reinberg i jego siostra Wanda. Opiekował się pięcioletnią dziewczynką swoich znajomych. Początkowo umieścił ją w rodzinie, której musiał płacić, później umieścił ją w sierocińcu u sióstr franciszkanek w Płudach.
Z pomocy Smólskiego korzystali m. in.: Bronisław Anlen, Elizabeth Bizonard, Wanda Hac, Zofia Hampel, Joanna i Edward Reicherowie z córką, dr Janina Wierzbicka, Jolanta Z., Natalia Z.