Imię: Nieznane [żołnierz niemiecki] Nazwisko:

Natyka się na Żelaznej na Tadeusza Obremskiego i jego przyjaciela, Jerzego Nojara, idą do pracy. Zatrzymuje ich i chce ich zabrać na roboty, dowiaduje się jednak po drodze, że Obremski ma firmę obuwniczą. Dopytuje się, czy w sklepie Obremskiego są ranne pantofle; nie może takich znaleźć w całej Warszawie. Obremski potwierdza, że ma takie pantofle. Idą w kierunku sklepu na Senatorskiej, po drodze Niemiec spotyka innego, który chce mu odebrać Obremskiego i Nojara, potrzebuje robotników. Nie udaje mu się to; docierają na Senatorską, żołnierz dostaje pantofle, pyta, ile kosztują. Obremski jest mile zdziwiony, podaje jednak mocno zaniżoną cenę 4 złotych. Żołnierz mówi, że nie ma pieniędzy. Obremski stwierdza, że to nie problem, daje mu pantofle w prezencie. Żołnierz go chwali, dodając, że gdyby upierał się przy zapłacie, zabrałby go z Nojarem do komendantury i poskarżyłby się, że Obremski chciał za pantofle 50 złotych. Dzień później zaczynają przychodzić inni żołnierze, zabierają 1700 par rannych pantofli.