Imię: Pani L. Nazwisko: Nieznane

Jej mąż, oficer, jest uwięziony w Oflagu. Pani L. zostaje sama z trojgiem małych dzieci. „Przez długi czas myślałem, że tych dzieci jest więcej, bo rzadki i krótki był to okres, w którym pani L. nie miała u siebie na mieszkaniu jakiegoś biednego dziecka, które nie wiadomo, skąd brała”. Wynajmuje pokoje ludziom działającym w konspiracji, jest często wzywana na Gestapo. Jest gorliwą katoliczką. Natan od chwili jej poznania żywi szacunek dla jej „dobroci i dzielności”. Okazuje się jednak, że pani L. żywi typowe antysemickie uprzedzenia. Twierdzi, że Hitler dobrze zrobił, likwidując Żydów, powołuje się przy tym na trudną do zniesienia konkurencję w handlu, tymczasem przedwojenne władze nie umiały wyegzekwować nawet getta ławkowego. Natan przedstawia swoją ocenę sytuacji, pani L. speszona stwierdza, że Żydzi są zdolniejsi niż Polacy.