Imię: Basia Nazwisko: Nieznane

Jej rodzice giną w getcie, Basia zostaje z ciotką. Zabiera ją Paweł Daniszewski, wyjaśnia córkom, że znał rodziców Basi przed wojną; mieli być właścicielami wytwórni trykotażu „Bro-Ra”. Dla wszystkich krewnych i przyjaciół domu Basia uchodzi za nieślubne dziecko Weroniki Jeżyckiej, siostry Marii Daniszewskiej. Basia jest dobrze przygotowana do życia po aryjskiej stronie: jest grzeczna, nie grymasi, nigdy nie mówi o swojej rodzinie. Lidka i Irena Daniszewskie poświęcają Basi sporo czasu, zabierają ją ze sobą do kościoła w Wilanowie, żeby zapoznać ją z nazwami sprzętów kościelnych i symboli religijnych. Uczą ją modlitw, chodzi z nimi na msze dla młodzieży do kościoła czerniakowskiego. Wiosną 1943 zgłasza się po nią ciotka, która postanawia wyjechać przez Hotel Polski. Daniszewscy protestują, błagają, żeby Basia została u nich – jest błękitnooką blondynką, ma świetny wygląd, wrosła w ich dom. Podejrzewają, że obietnica wyjazdu to podstęp Niemców, ciotka Basi jest jednak nieprzejednana. Daniszewscy są w rozpaczy, uważają jednak, że nie mają prawa zatrzymywać dziewczynki. Zawożą ją na Długą.