Imię: Katarzyna Nazwisko: Meloch

Urodziła się w zasymilowanej rodzinie; była córką Anny z domu Goldman i Maksymiliana Melocha, historyka. Jej rodzice zginęli w 1941 roku. Przez pół roku była w żydowskim Domu Dziecka w Białymstoku, następnie koło dziewięciu miesięcy – w warszawskim getcie. Mieszkała u krewnych matki; tam opiekę nad nią przejęła babka Michalina Goldman, która w ostatniej chwili uratowała Katarzynę z Umschlagplatzu. Do pierwszych akcji w getcie uczęszczała na komplety dla dzieci. Krewni z warszawskiego getta zginęli prawdopodobnie w Treblince. W marcu 1943 zginęła cała rodzina jej ojca z radomskiego getta. Katarzyna została wyprowadzona z getta w sierpniu 1942; znalazła schronienie na Kole, u przyjaciółki matki – Jadwigi Sałek-Deneko. Jadwiga załatwiła jej aryjską metrykę; dziewczynka została przekazana do Domu Małego Dziecka ks. Boduena, stamtąd – zimą 1943 – już oficjalną drogą trafiła do klasztoru sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Turkowicach (sprawą tą zajmowała się Irena Sendlerowa). Tam Katarzyna Meloch doczekała końca wojny. Po wojnie mieszkała początkowo z żoną swego wuja, Eugenią Sigalin, potem z babką ze strony ojca, która wróciła z Syberii. Skończyła studia, pracowała naukowo i jako dziennikarka.

https://zapispamieci.pl/katarzyna-meloch-1/