Imię: Danuta Nazwisko: Korzanecka

Córka właściciela zakładu betoniarskiego. Miała trzy siostry i brata. Mieszkali w Siennicy, na piętrze domu wybudowanym przez dziadka, majstra budowlanego. W tym domu na parterze był sklep łokciowy pani Gudbergowej i mieszkanie rabina. Na ich podwórku rabin urządzał święta. Danuta chodziła do szkoły powszechnej koedukacyjnej w Siennicy przy seminarium nauczycielskim, a do gimnazjum w Mińsku Mazowieckim. Po wybuchu wojny Niemcy podpalali domy w Siennicy, w tym ich dom. Zimę przetrwali w domku znajomej wdowy. Wiosną 1940 r. pojechali do Otwocka, gdzie ojciec miał domek jednopokojowy. Zaczęli handlować mięsem, które dostawali od Pinkusa Mesinga, rzeźnika, Żyda z getta. Szmuglowali to mięso do Warszawy, czasem kilka razy dziennie. W Warszawie oddawali mięso dozorcy na Złotej, w domu graniczącym z gettem. Pracowali tak do sierpnia 1942 r., kiedy zlikwidowano getto otwockie. Z getta uciekł Pinkus Mesing z partnerką. Po miesiącu przyszedł, razem z partnerką, nocą do Ryniewiczów. Ojciec Ryniewicz wykopał piwnicę w komórce, w której trzymali świnię. Rodzina przynosiła im jedzenie, niezbyt urozmaicone, bo sami nie byli zamożni. Trwało to do wyzwolenia. Danuta pracowała w pensjonacie przy ul. Górnej. Po wyzwoleniu Mesing z partnerką od razu wyjechali.