Imię: Jadwiga Nazwisko: Kaczmarek

  • NIE
  • Kobieta
  • Jadwiga
  • Kaczmarek
  • nieznane
  • 1907-00-00
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Mokotów
  • Narbutta 44/10
  • Polak

  • Żona Jana Kaczmarka, żołnierza kampanii wrześniowej, który później walczył w Anglii w Dywizjonie 303. Miała dwoje dzieci, Lucjana i Alinę. W czasie okupacji dała ogłoszenie o pokoju do wynajęcia. Zgłosiła się młoda kobieta, Żydówka, Kazimiera Czaskis. Jadwiga postanowiła kobietę przyjąć. Przy pomocy swojej znajomej, Niny Niemojewskiej, załatwiła jej kenkartę po zmarłej Otylii Maciąg. Od czasu do czasu przychodził do niej brat Kazimiery. Któregoś wieczoru przyszła kuzynka Kazimiery, Blanche Goldszpiner (Teresa) z kilkunastoletnią córką Danusią, które musiały szybko opuścić poprzednie mieszkanie. Zostały na Narbutta przez kilka miesięcy. Przed powstaniem w getcie, przyszedł brat Kazimiery i przyprowadził swoją żonę Mirę, jej brata Izaaka Blasa z żoną Różą i dwoma kilkuletnimi synami, Aleksandrem i Robertem. Zaczęły napływać anonimy, trzeba było szybko ulokować Pomogli znajomi. Z siedmiu osób, którym pomagała Jadwiga, zginęła tylko Blanche Goldszpiner, w czasie powstania warszawskiego.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
  • działania Polaków, pomoc
  • inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, Medal Sprawiedliwych, obcy człowiek, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, z papierami aryjskimi