Imię: Eugeniusz Nazwisko: Jaworski

Technolog drewna. Żonaty z Katarzyną. W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany, służył w Wilnie. Został internowany, uciekł w końcu listopada i wrócił do Warszawy. Pod koniec 1940 r., do Jaworskich, do mieszkania na Poznańskiej, zgłosiła się nieznana im Jadwiga Staruch, której mąż i syn zginęli podczas akcji przesiedlania Żydów do getta. Jaworscy zatrzymali Jadwigę, załatwili jej dokumenty i zameldowali jako pomoc domową. Po pewnym czasie Eugeniusz dostał posadę kierownika tartaku w Przesiadce, w majątku ziemianina Malewicza. Przeprowadził się z żoną i Jadwigą Staruch. W lipcu 1941 r. został kierownikiem w zakładzie suchej destylacji drewna w Grabownicy Starej. Późną jesienią 1942 r. do jego drzwi zapukał nocą Hersz Biderman z Sokołowa Podlaskiego. Był razem z dwoma siostrami i trzyletnim synkiem. Znali się z tartaku w Przesiadce, Biderman miał dokumenty na nazwisko Henryk Dubiński. Jaworski zawiózł ich do Nowej Grabownicy, do swojego znajomego, Kazimierza Hrynkiewicza, który ulokował ich u siebie.

Wszyscy przeżyli wojnę. Bidermanowie wyjechali po wojnie do Nikaragui. Jadwiga Staruch zamieszkała w Szczecinie, wyszła za mąż za Benona Gerza i w 1951 r. wyjechała do Izraela.