Imię: Janina Nazwisko: Dunin-Wąsowicz

Żona Władysława, dziennikarza. Miała dwóch synów, Krzysztofa i Marka. Pedagog. Przed wojną była kierowniczką szkoły powszechnej Rodziny Wojskowej. Autorka wielu prac publicystycznych i pamiętnikarskich. W czasie okupacji prowadziła stołówkę RGO urządzoną w szkole na Czarnieckiego. Jej mąż i syn Krzysztof wykorzystywali tę stołówkę do pomocy Żydom. Przy okazji wydawania talonów na posiłki, Janina wręczała wskazanym osobom zapomogi pieniężne pochodzące z Bundu i Żydowskiego Komitetu Narodowego.
Z pomocy Wąsowiczów, osoby pochodzenia żydowskiego, korzystały także w inny sposób. Aleksandrowi Artymowiczowi szukano miejsc do mieszkania i pracy. Pomagali rodzinie Teichornowów, którzy mieszkali w pobliżu, w chwilach zagrożenia znajdowali im nowe mieszkania. Janina opiekowała się kilkunastoletnim Jankiem, który przychodził na obiady, umieściła go u Zofii Żołądkowskiej na Żoliborzu.
W pierwszej połowie kwietnia została aresztowana wraz z mężem i synami. Trafili na Szucha a później na Pawiak. Synów Niemcy wywieźli do obozu w Stutthofie. Janina I Władysław zostali uwolnieni kilka dni przed wybuchem powstania warszawskiego. Brali udział w powstaniu.