Imię: Jadwiga Nazwisko: Domagała

  • NIE
  • Kobieta
  • Jadwiga
  • Domagała
  • Niwińska
  • 1926-05-30
  • Warszawa
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Katowice; Kilińskiego 21, Radom; Wrocław
  • Polak
  • wyższe
  • na powierzchni
  • inne zagrożenie
  • Córka Jadwigi i Ryszarda Niwińskich. Przed wojną rodzina mieszka w Katowicach, ojciec Jadwigi pracuje w hucie w Łagiewnikach jako inżynier. W styczniu 1940 przeprowadzają się do Radomia, mieszkają u krewnej. Poznają rodzinę Hurwicza, dyrektora gimnazjum, który uciekł do Związku Radzieckiego. W latach 1941-1942 Ryszard Niwiński pomaga pani Hurwicz, spieniężając stopniowo powierzany mu przez nią dobytek. W lecie 1942 syn Hurwiczów, Paweł, zostaje wyprowadzony z getta, Niwińscy załatwiają mu lokum w Warszawie, gdzie znajomy Ryszarda, Jan Konopczyński, pomaga Żydom; ma też załatwić aryjskie dokumenty dla Pawła. Jadwiga odwozi chłopca do Warszawy. Kilka tygodni później przywozi go z powrotem; prosi ją o to Hurwiczowa, która zamierza skorzystać z propozycji Niemców, obiecujących radomskim Żydom wyjazd do Palestyny, za stosowną opłatą; giną niemal wszyscy poza Pawłem, którego nie ma na liście. Rodzina Jadwigi pomaga także innym radomskim Żydom; Ryszard Niwiński przywozi z Warszawy aryjskie dokumenty, Jadwiga zanosi je potrzebującym. Po wojnie kończy studia na Uniwersytecie Wrocławskim, robi doktorat. Pracuje w administracji; amatorsko zajmuje się historią Śląska.

  • w getcie
  • działania Polaków, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, inna pomoc, komunikacja, kontakty z innymi Żydami, pomoc długotrwała, pomoc indywidualna , pomoc rzeczowa, poza Warszawą, z papierami aryjskimi, znajomi
  • Str. 214 – 215