Imię: Beno Nazwisko: Bursztyn

Student V roku medycyny w Szwajcarii. Żonaty z Ireną Eisner. Mieszkanie jego rodziny znalazło się w getcie. Wyszedł z getta z żoną. Zimę 1942-1943 r. przetrwali w mieszkaniu Janiny Szandrowskiej, na Wielkiej 11. Wiosną 1943 r. udał się do getta po ukryte wartościowe przedmioty, chciał dzięki nim sfinansować fałszywe kenkarty innym żydowskim lokatorom Szandrowskiej. Poprosił też Szandrowską o zawiezienie fałszywej metryki swojemu przyjacielowi, Salomonowi Jusymowi, do getta w Samborze, dzięki czemu przyjaciel przyjechał do Warszawy. Później zamieszkał z żoną i Jusymem na Pańskiej 38. Odwiedzała ich Szandrowska. Zostali zadenuncjowani przez sąsiadów. Jusymowi udało się uciec. Beno i Irena
trafili na Pawiak, gdzie zginęła Irena Bursztyn. Beno uciekł z Pawiaka pod koniec lipca 1944 r. Przy pomocy Szandrowskiej przedostał się do kryjówki w szpitalu wolskim, do swojego przyjaciela Salomona Jusyma. Zginęli w niej obaj w pierwszych dniach powstania warszawskiego, podczas pogromu Woli.