Relacja O3/4465; w Archiwum Yad Vashem

  • Teofila
  • Klinger
  • relacja
  • nie
  • po wojnie
  • polski
  • W 1939 Teofila Klinger przyjeżdża do Warszawy z Łodzi z córką Ireną i mężem Tadeuszem. Poznają Michała Kurz-Kowalskiego i jego żonę, zaprzyjaźniają się. W czasie Wielkiej Akcji żona i dzieci Kowalskiego zostają wywiezione do Treblinki. On sam latem 1942 wychodzi z getta na aryjską stronę, płaci za pokój na Browarnej, w którym ukrywają się Tadeusz Klinger z Teofilą i on sam. W marcu 1943 opuszczają Browarną; Kowalski ukrywa się w Zalesiu, wkrótce dociera tam do niego Teofila, odtąd są razem. Jesienią 1943 wracają do Warszawy. Trafiają na Żoliborz. Ściągają tam także Irenę i jej narzeczonego Józka. Tadeusz Klinger ginie po wykryciu bunkra Ringelbluma. Po wybuchu powstania dom, w którym mieszkali, zostaje zburzony. Teofila, Kurz-Kowalski i przypadkowo napotkany sąsiad, Michał Bieniek, ukrywają się przez jesień i zimę na Żoliborzu. Po wyzwoleniu Teofili udaje się odzyskać mieszkanie w Łodzi. Po ukończeniu studiów przez Irenę i Józka, emigrują do Izraela.
    W 1981 Wila Orbach spisała relację w Tel-Avivie.