Jerzy Pfefer na łamach pamiętnika zapisuje czt...

Jerzy Pfefer na łamach pamiętnika zapisuje cztery swoje wiersze. Pierwszy dedykuje swojej żonie. Mówi, jak mu smutno po jej śmierci, czuje, że nie doceniał jej za życia. Wspomina wspólne chwile, syna Ignasia. "Tak kochać, jak Ciebie kochałem można raz jedyny".

Jerzy Pfefer
ur. 1926
s. Abrahama i Rozalii

Moja ucieczka z Majdanka

Podczas powstania w getcie warszawskim autor z rodziną ukrywał się w schronie przy ul. Franciszkańskiej, po wykryciu schronu zostali wywiezieni do Lublina. Selekcja w obozie na Majdanku. Warunki życia w obozie, znęcanie się nad więźniami, sylwetki więźniów funkcyjnych. Autora skierowano do pracy w kuchni.
Retrospekcja - wspomnienie o żonie i synu, zamordowanych na Majdanku. Opis wielkiej akcji likwidacyjnej z 1942 roku.
W czerwcu 1943 r. autor uciekł z placówki znajdującej się poza obozem i wrócił do Warszawy. Pobyt w kryjówkach w Warszawie.
Rozważania o szkodliwości sporów religijnych, o wyższości ustroju komunistycznego. Skargi na Polaków przywłaszczających sobie mienie żydowskie.

Autor przekazał kopię pamiętnika Żydowskiej Komisji Historycznej w Łodzi w 1945 roku.