Imię: Ewa Nazwisko: Nieznane

  • NIE
  • Kobieta
  • Ewa
  • około 1937
  • Auschwitz
  • Nie
  • Z Warszawy
  • Śródmieście, Żoliborz
  • getto; ul. Czesława Rybińskiego 3; ul. Długa 29, Hotel Polski
  • Żyd
  • zły
  • w mieszkaniu
  • Wiosną 1943 ukrywa się z matką po aryjskiej stronie, prawdopodobnie po wyjściu z getta. Matka obiecuje jej, że będą razem, jednak w miejscu gdzie ona sama się ukrywa nie może być z dzieckiem. Przy pomocy Marii Zarębińskiej-Broniewskiej Ewa trafia na Żoliborz, do Bronisława Bakala. Przyjeżdża z obandażowaną głową: ma typowo semicką urodę. Jest traktowana serdecznie, jednak bardzo tęskni za matką. Nie odzywa się, nie chce jeść, jest w głębokiej depresji. Matka ją odwiedza, wspomina Bronisławowi Bakalowi, że stara się o miejsce w Hotelu Polskim. Niedługo potem zabiera Ewę i obie trafiają do Hotelu. Giną, wywiezione do Auschwitz.

  • Hotel Polski, powstanie w getcie
  • działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, śmierć, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, gospodarze, inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, pomoc indywidualna , pomoc lokalowa, pomoc rzeczowa
  • Str. 15 – 17