Imię: Nikodem Nazwisko: Brodzki

Syn Gusty i Salomona Brodzkiego. W 1914 r. ewakuowany z rodzicami do Moskwy. Ukończył tam studia prawniczo-ekonomiczne. Znał język niemiecki i francuski. Ożenił się z Rosjanką, Heleną z domu Podliszewską. W Moskwie, w 1920 lub 1919 r. urodził się syn Jan. Wrócił z rodziną do Polski, do Warszawy. Urodziła się córka Alina. Został dyrektorem filii fabryki Poznańskiego. Mieszkał z rodziną na Koszykowej. Po wybuchu wojny dostał jakieś odszkodowanie z fabryki Poznańskiego. We wrześniu 1939 r., kobiety z dziećmi, żony zmobilizowanych mężczyzn, zamieszkały z jego rodziną na Koszykowej. Podczas bombardowania Warszawy, piwnica w domu na Koszykowej 39, w której się schronili, została zbombardowana. Wszyscy ludzie zgromadzeni w innych piwnicach tego domu, zginęli. Ocalała tylko piwnica w której się ukrywała się jego rodzina , było w niej 15 osób. Zostali odkopani po 2 dobach. W getcie zamieszkali u jego rodziców, na Orlej. 23 lipca 1942 r. córka Alina, wyszła z getta, syn już był na stronie aryjskiej. Dwa tygodnie później wyszła jego żona, w końcu i on. Ukrywał się po stronie aryjskiej. Po powstaniu warszawskim trafił do obozu w Pruszkowie, skąd został wywieziony do Stuthofu. Przeżył, wrócił do rodziny.