W lipcu 1942 r. rozpoczęła się akcja wysiedlen...

W lipcu 1942 r. rozpoczęła się akcja wysiedlenia. Ludność żydowska, omamiana chlebem i fałszywymi przyrzeczeniami Niemców, wysyłana była do obozów śmierci. Autorka rozstała się z domem przy Chłodnej i swoimi towarzyszami nauki. Prawie wszyscy zginęli straszną śmiercią. Oni wszyscy byli bohaterami getta – ich hasłem było „nie dać się za żadną cenę”.

Archiwum Yad Vashem
Relacja 03/442

Halina Raps-Aszkenaze

Relacja składa się z trzech części. Pierwsza, pt. „Tajne nauczanie w gettcie warszawskim”, to krótka opowieść o grupie młodzieży w getcie warszawskim, która sama dla siebie organizowała tajne komplety i grupy samokształceniowe. Część druga zawiera dwa wiersze napisane w 1945 roku pt. „Wiosna 1945” i „List do Matki”. Trzecia część to właściwe wspomnienia Haliny Raps-Aszkenaze z pobytu w getcie warszawskim. Opis losu Żydów warszawskich od oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku. Represje antyżydowskie: wyrzucanie z kolejek po chleb, łapanki do pracy, okradanie mieszkań, opaski. Tworzenie getta. Punkt dla uchodźców na ul. Ogrodowej. Opis nędzy, głodu, epidemii tyfusu. Środowisko szmuglerów. Wielka akcja. Praca w fabryce metalowej przy ul. Leszno. Szaber w opuszczonych mieszkaniach i handel z Polakami. Praca w szopie Toebbensa na Świętojerskiej. Akcja kotła. Akcja styczniowa. Demoralizacja młodzieży w getcie. Bezskuteczne poszukiwanie ratunku po aryjskiej stronie. Powstanie w getcie; bunkry, ukrywanie się w ruinach. Odkrycie kryjówki przez Niemców. Ucieczka z wagonu jadącego do Majdanka. Ukrycie na wsi. Powrót do Warszawy.

Pierwsza część ma osobną paginację.
Brak strony 14 w części drugiej.
Całość relacji w Archiwum Yad Vashem ma 129 stron.

Wspomnienia Haliny Raps-Aszkenaze zostały wydane po polsku w Warszawie w 1991 roku pod tytułem "Pragnęłam żyć".

Maszynopis, s. 1-6 i 1-55, format: 290 x 210 mm, jęz. polski