Tysiącami sprowadzano kobiety, dzieci, starców...

Tysiącami sprowadzano kobiety, dzieci, starców i mężczyzn. Wagony towarowe stały w pogotowiu. Rozdzielano matki od dzieci, mężów od żon i ładowano do wagonów, mieszczących zazwyczaj maximum 40 osób, po 150-200 osób. Nikt nie tylko nie mógł się poruszyć, ani nawet odetchnąć, tym bardziej, że okien nie było, nie licząc dwóch dziurek zakratowanych. W tych oto wagonach wożono bydło, ale tylko 5 sztuk. Dawne napisy na wagonach głosiły: 40 ludzi albo 5 koni. Gdy nie było wagonów pod ręką, ludzie musieli czekać, czy to na placu, czy w budynkach będących na tym placu. Kanalizacja była nieczynna i za potrzebą nie można było nigdzie pójść, więc ludzie załatwiali konieczne potrzeby na miejscu. Nie było komu tego sprzątnąć, więc w kale po kolana przebywali ci ludzie, w smrodzie, bez jedzenia i picia, bez snu, czasem nawet po kilka dni.

Autor rozpoczyna pamiętnik od wspomnień z okresu I wojny światowej
(ewakuacja na Syberię i powrót przez Amerykę do kraju po rewolucji).
Następnie opisuje losy Żydów Warszawy podczas wojny, przeplatając
wspomnienia rozważaniami historiozoficznymi.
Mówi o oblężeniu Warszawy w 1939 roku, antyżydowskich rozporządzenia władz
okupacyjnych, przesiedleniach Żydów z prowincji do Warszawy, działalności
Żydowskiej Służby Porządkowej i agentów gestapo, warunkach życia w getcie,wielkiej akcji likwidacyjnej w 1942 r. Opisuje także Umschlagplatz, wyjaśnia na czym polega organizacja
szopów. Mówi o selekcjach pracowników szopu, także przywołuje opowieści uciekinierów z Treblinki. Autor z żoną przetrwał w szopie szczotkarskim, jego syn został
wywieziony. Autor opuścił getto i ukrywał się z żoną po aryjskiej stronie.
Pamiętnik był pisany w ukryciu. Autor wraz z żoną przeżył wojnę
(zarejestrował się jako Kalman Rotgeber). W 1945 r. przekazał pamiętnik
do Żydowskiej Komisji Historycznej w Warszawie.
Maszynopis, s. 1-215, format: 290 x 210 mm.
Odpis: maszynopis (dublet)
Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 424-425
(fragmenty); Karol Lewap, Pamiętnik z okresu okupacji, Kalendarz
Żydowski-Almanach, 1995-1996, s. 212-131 (fragmenty)