Długie godziny po godzinie policyjnej łączyły...

  • TAK

  • Długie godziny po godzinie policyjnej łączyły mieszkańców domu w jedną rodzinę. Dorośli organizowali Komitety Domowe, starając się pomagać wzajemnie we wspólnych problemach. Młodzież łączyła się w koła młodzieżowe. W domu przy ul. Chłodnej, gdzie mieszkała autorka, powstały koła: młodzieżowe dla dziewcząt i chłopców w wieku 15-21 lat i dziecięce dla dzieci od 10 do 15 lat. Koła spotykały się codziennie. Utworzono dwa komitety: kulturalno-oświatowy, którego celem była samopomoc naukowa i referaty dokształceniowe oraz rozrywkowy, który organizował życie towarzyskie, w tym zabawy, na których zdobywano pieniądze dla biednych uczniów.

  • 1940-11-15
  • 1942-07-22
  • w getcie
  • społeczne
  • dzieci, komitety domowe, młodzież, życie codzienne

  • Archiwum Yad Vashem
    Relacja 03/442

    Halina Raps-Aszkenaze

    Relacja składa się z trzech części. Pierwsza, pt. „Tajne nauczanie w gettcie warszawskim”, to krótka opowieść o grupie młodzieży w getcie warszawskim, która sama dla siebie organizowała tajne komplety i grupy samokształceniowe. Część druga zawiera dwa wiersze napisane w 1945 roku pt. „Wiosna 1945” i „List do Matki”. Trzecia część to właściwe wspomnienia Haliny Raps-Aszkenaze z pobytu w getcie warszawskim. Opis losu Żydów warszawskich od oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku. Represje antyżydowskie: wyrzucanie z kolejek po chleb, łapanki do pracy, okradanie mieszkań, opaski. Tworzenie getta. Punkt dla uchodźców na ul. Ogrodowej. Opis nędzy, głodu, epidemii tyfusu. Środowisko szmuglerów. Wielka akcja. Praca w fabryce metalowej przy ul. Leszno. Szaber w opuszczonych mieszkaniach i handel z Polakami. Praca w szopie Toebbensa na Świętojerskiej. Akcja kotła. Akcja styczniowa. Demoralizacja młodzieży w getcie. Bezskuteczne poszukiwanie ratunku po aryjskiej stronie. Powstanie w getcie; bunkry, ukrywanie się w ruinach. Odkrycie kryjówki przez Niemców. Ucieczka z wagonu jadącego do Majdanka. Ukrycie na wsi. Powrót do Warszawy.

    Pierwsza część ma osobną paginację.
    Brak strony 14 w części drugiej.
    Całość relacji w Archiwum Yad Vashem ma 129 stron.

    Wspomnienia Haliny Raps-Aszkenaze zostały wydane po polsku w Warszawie w 1991 roku pod tytułem "Pragnęłam żyć".

    Maszynopis, s. 1-6 i 1-55, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

  • 4-5

  • Powiązani ludzie:

    • Aszkenazy Halina

      Wychowywana przez matkę - wdowę. Nie ma typowej semickiej urody. W wojennej Warszawie zarabia chodząc z dziećmi na s...

    Powiązane miejsca:

    • Chłodna

      dom, w którym działało samopomocowe i samokształceniowe koło młodzieży;