Codziennie było tych przymusowych kąpieli tysi...

  • TAK
  • Codziennie było tych przymusowych kąpieli tysiące. Dodać należy, że każdy, kto szedł do kąpieli musiał oddać do dezynfekcji swoją osobistą odzież, niekiedy czekając już po odbytej kąpieli po kilka godzin na takową. Rzeczy te nie nadawały się już do przyzwoitego ubrania się. Wychodząc z kąpieli natryskowej, wyparzony, rozgorączkowany, trzeba było przechodzić przez zimne, nieogrzane przedpokoje, gdzie władze odznaczały na listach osoby wykąpane i idąc do poczekalni w "gołym" stanie czekać na dezynfekującą się odzież. Te kąpiele wywierały wręcz przeciwny skutek. Zupełnie zdrowi wraz z tymi, co już nosili w sobie zarazki, tłocząc się po całych dniach w poczekalniach kąpielisk zarażali się wzajemnie, a nieodpowiednie utrzymanie kąpieliska dodawało do epidemii jeszcze i inne zachorowania, po większej części zapalenia płuc.

  • 1940-00-00
  • 1940-00-00
  • przed gettem
  • działania Niemców
  • łaźnie, medycyna, medyczne
  • Autor rozpoczyna pamiętnik od wspomnień z okresu I wojny światowej
    (ewakuacja na Syberię i powrót przez Amerykę do kraju po rewolucji).
    Następnie opisuje losy Żydów Warszawy podczas wojny, przeplatając
    wspomnienia rozważaniami historiozoficznymi.
    Mówi o oblężeniu Warszawy w 1939 roku, antyżydowskich rozporządzenia władz
    okupacyjnych, przesiedleniach Żydów z prowincji do Warszawy, działalności
    Żydowskiej Służby Porządkowej i agentów gestapo, warunkach życia w getcie,wielkiej akcji likwidacyjnej w 1942 r. Opisuje także Umschlagplatz, wyjaśnia na czym polega organizacja
    szopów. Mówi o selekcjach pracowników szopu, także przywołuje opowieści uciekinierów z Treblinki. Autor z żoną przetrwał w szopie szczotkarskim, jego syn został
    wywieziony. Autor opuścił getto i ukrywał się z żoną po aryjskiej stronie.
    Pamiętnik był pisany w ukryciu. Autor wraz z żoną przeżył wojnę
    (zarejestrował się jako Kalman Rotgeber). W 1945 r. przekazał pamiętnik
    do Żydowskiej Komisji Historycznej w Warszawie.
    Maszynopis, s. 1-215, format: 290 x 210 mm.
    Odpis: maszynopis (dublet)
    Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 424-425
    (fragmenty); Karol Lewap, Pamiętnik z okresu okupacji, Kalendarz
    Żydowski-Almanach, 1995-1996, s. 212-131 (fragmenty)

  • 20