Imię: Beata Nazwisko: Rybińska

Córka Adama Branickiego z Wilanowa i Marii z domu Potockiej. Działa w AK, w czasie okupacji przyjaźni się m.in. ze Stanisławem Aronsonem; jest wiosna 1944. W Warszawie panuje w tym czasie ciężka atmosfera, na ulicach niemal codziennie są łapanki. U Branickich jest w miarę bezpiecznie, Gestapo nie robi tam nalotów. Biorą udział w powstaniu warszawskim; w trakcie powstania Branicka wychodzi za mąż za Leszka Rybińskiego „Pata”. Po zakończeniu wojny Rybińscy ukrywają się przed NKWD, które część rodziny Branickich wysiedliło pod Moskwę. Rybińscy zmieniają nazwisko na Rosińscy; ukrywają się w Milanówku. Mieszkają przez pewien czas z Aronsonem w jego rodzinnej willi w Łodzi, gdzie Stanisławowi udało się wynegocjować niewielkie mieszkanie. Później Rybińscy trafiają do Krakowa, zaczynają pracę na Wawelu; Beata Rybińska pracuje jako sekretarka prof. Kazimierza Michałowskiego. Umiera w 1988 roku.