Imię: Cela Nazwisko: Groswirt

Najładniejsza z rodzeństwa, miała buzię lalki i niebieskie oczy, cicha i uległa. Miała czworo rodzeństwa (Guta, Adam, Izio, Genia). Ich mieszkanie znalazło się w obrębie getta. Kiedy zlikwidowano małe getto, dostali pokój na Smoczej 1/3. Razem z rodzicami i Genią zaczęła pracę w fabryce "Kurt Rurich M.B.H" produkującej plecaki wojskowe i plandeki na auta i na wagony towarowe, na Nowolipkach. Codziennie, pod eskortą szła do pracy, gdzie dostawała pół bochenka chleba i porcję zupy, a czasami jakiś suchy prowiant. 6 września 1942 r. budynek na Smoczej został otoczony przez Niemców, mieszkańcy popędzeni na selekcję na Miłej. W czasie selekcji, razem z matką, została rozdzielona z ojcem i siostrą. Znalazły się obie w grupie przeznaczonej do Treblinki. Matka zmusiła ją do ucieczki do grupy ojca i siostry. Udało się, matka pojechała do Treblinki sama. Cela, z ojcem i Genią, w dalszym ciągu pracowała w fabryce. W listopadzie 1942 r. odbyła się selekcja w fabryce. Niemiecki pracownik administracji przyniósł listę i wywoływał po nazwiska ludzi do transportu. Cela została wyczytana. Pomimo starań ojca, nie dało jej się uratować. Trafiła do obozu pod Lublinem, gdzie była wykorzystywana seksualnie, a potem zamordowana w Majdanku.