Imię: Anna Nazwisko: Braude-Heller (14)

(1)

Kierowniczka szpitala dziecięcego. Pediatra.Współpracowała w getcie w-skim z Centosem. Była członkiem Organizacyjnego Komitetu Badawczego w getcie. W książce powstałej w getcie, będącej wynikiem badań medycznych na temat wpływu głodu na człowieka, była autorką rozdziału dotyczącego wpływu głodu na dzieci.Zginęła

(2)

naczelna szpitala dziecięcego Bersonów i Baumanów, w czasie kotła musiała rodzielić numerki życia, w ostatnim liście jaki otrzymaliśmy od niej w marcu 43 pisała "nie martwcie się o mnie mam inne plany" i została na gruzach szpitala na Gęsiej, ostaniego schronienia chorych dzieci

(3)

Dyrektorka szpitala dziecięcego im. Bersonów i Baumanów.

(4)

w czasie powstania ukrywała się w bunkrze pod szpitalem na Gęsiej

(5)

przewodnicząca komisji zdrowia, naczelna szpitala im.Bersonów i Baumanów,

(6)

Członek Zarządu TOZ (od 13-11-40 przynajmniej do stycznia-marca 42r.)

(7)

dyrektor szpitala; zginęła wraz z chorymi; b. członkini Rady Miejsckiej; Iop2YV03/2360 - relacja jej siostry, b. szczegółowa - mieszka na terenie szpitala Leszno/Żelazna; mąż zmarł w wieku 49 lat - 1934. starszy syn - dr Arie Leo Heller - po wojnie w Szwecji

(8)

dr medycyny, dyrektor szpitala dziecięcego im. Bersonów i Baumanów przy ul Śliskiej

(9)

Lekarka, przewodnicząca Komisji Zdrowia przy Izbie Lekarskiej, ul. Leszno 3. Pediatra, działacz społeczno-polityczny. W szpitalu im. Bersonów i Baumanów lekarz naczelny i ordynator oddziału niemowląt. Organizatorka i kierownik pierwszej szkoły pielęgniarek dziecięcych. latach okupacji naczelny lekarz w.w. szpitala oraz jego filii na Lesznie 81, współautorka badań nad chorobą głodową w getcie. Zginęła razem z chorymi dziećmi w szpitalu na Gęsiej 6, nie skorzystała z należnego jej "numerka życia".

(10)

pediatra, organizator przebudowy szpitala dla dzieci im. Bersonów i Baumanów. W latach 1930-42 był naczelnym tego szpitala. Zginęła wraz z personelem i dziećmi w czasie powstania w getcie

(11)

pediatra, szefowa szpitala Bersonów i Baumanów

(12)

dyrektor Szpitala dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów na Śliskiej 60; zwolniona podczas likwidacji szpitala na Gęsiej 4/6 18.01.43 (później w czasie powstania spalona tam żywcem wraz z chorymi)

(13)

Znała się dość dobrze z Leokadią Schmidt. Jako lekarz bywała u Schmidtów (chyba przed wojną??). Spotkała się z Leokadią przed szpitalem na Umschlagplatzu. Ostrzegła ją przed umieszczaniem dziecka w szpitalu przy Umschlagu. -- pocz. września 42r.

(14)

głos na zebraniu

(5)

osoba energiczna, prawa, doskonały lekarz i organiztor

(7)

szanowana przez wszystkich, surowa twarz. Jest o niej mowa w innych relacjach, m.in. Iop2YV03/2360, IIop2YV03/396, Iop2YV033/2010, 163,

(9)

J.Korczak nazywał ją obraźliwie Brojges-Cholerową /z żyd. brojges- pogniewana/. W "Pamiętniku" napisał o niej: "histeryczna flądra, leń o mentalności pomywaczki szpitalnej" - opinia zapewne krzywdząca wobec bardzo dobrej opinii o lekarce w jej środowisku zawodowym.

(14)

SAWST: Braude-Hellerowa Anna, dr med. Szpitalna 5,6-11-90

(1)

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.

(4)

Polisiukrelacja 301-5061

(6)

Dokumenty z Archiwum Ringelbluma, cz. II

(7)

Tursz, M

(8)

Czerniaków, Adam, Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego. 6 IX 1939 - 23 VII 1942

(12)

Blum-Bielicka, Luba, Szkoła Pielęgniarstwa przy Szpitalu Starozakonnych w Warszawie (1923-1943). Wspomnienia

(13)

Schmidt, Leokadia, Cudem przeżyliśmy czas zagłady

(1) 171, (2) 16,31,45,52, (3) , cz.2 str.84, 86, (5) 23,105,177, (6) 92, s. 3, (8) 200, (9) 59, 108, 109 p, (10) 373,437, (11) 44, (13) s. 73, (14) 25/2