Relacja 301-3258; w Archiwum ŻIH

Pracowała w szpitalu w Stanisławowie jako kucharka. W listopadzie 1941 r. znalazła się, wraz z rodziną w getcie. Jej brat pracował tez w szpitalu przy dezynfekcji. W marcu 1942 r., gdy wywożono Żydów z getta, ukrywała się w spiżarni zastawionej szafą. W sierpniu 42 r., w czasie kolejnej akcji, nocowała w szpitalu z matką i młodszym bratem. Wtedy Niemcy rozstrzelali na dziedzińcu 43 chorych. Tydzień później, po zdobyciu aryjskich dokumentów, cała jej rodzina wyszła z getta. Każdy poszedł w inną stronę. Matka z bratem do Lwowa, siostra do Tarnowa, ona do Warszawy. Dostała pracę u państwa Lipińskich na Chmielnej jako wychowawczyni. Później przyjechała siostra i dostała pracę jako krawcowa.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.p