Żydowska Samopomoc Społeczna (ŻSS) - powołana...

Żydowska Samopomoc Społeczna (ŻSS) - powołana w maju 1940 przez władze okupacyjne organizacja dobrowolnej opieki społecznej nad ludnością żydowską na terenie GG. W skład prezydium z siedzibą w Krakowie wchodzili: Michał Weichert jako przewodniczący, Emanuel Ringelblum jako generalny sekretarz oraz Marek Biberstein, Chaim Hilfstein i Eliasz Tisch. Agendami terenowymi ŻSS były Żydowskie Komitety Opiekuńcze i Miejskie, największym był warszawski. Podlegało jej około czterystu placówek opiekuńczych, liczba podopiecznych ŻSS-u w 1940 wynosiła około pół miliona, co stanowiło zaledwie połowę potrzebujących. W 1942 roku władz okupacyjne zlikwidowały ŻSS, na jej miejsce powołując Żydowski Urząd Samopomocy.

Autorka rozpoczęła pisanie 5 stycznia 1944 roku, a ostatni wpis pochodzi z 14 stycznia 1945 roku. Dziennik zapisany został w dziesięciu zwykłych, szkolnych zeszytach w kratkę. Powstawał nieregularnie. Bermanowa sięgała po pióro zapewne tylko wtedy, gdy znalazła wolną chwilę i kiedy starczało jej siły.
Kolejne zapisy, skrupulatnie datowane, prowadzone w języku polskim powstawały najpierw w okupowanej Warszawie ("w ukryciu"), potem w okup[owanej stolicy ("wolnej"), jeszcze później (znów "na aryjskich papierach") w kilku podstołecznych miejscowościach. Najstarsze opisane wydarzenie miało miejsce podczas Kampanii Wrześniowej 1939, ostatnie - trzy dni przed wyzwoleniem Warszawy (17 stycznia 1945).