Tadeusz Obremski zdaje sobie sprawę, że sytuac...

  • TAK
  • Tadeusz Obremski zdaje sobie sprawę, że sytuacja w getcie staje się beznadziejna. Postanawia wysłać żonę na aryjską stronę. Wie, że w szopie pracuje niewielka grupa Polaków, majster kierujący grupą zgadza się szmuglować Żydów, za stosowną opłatą. Obremski porozumiewa się z Nojarem, który także chce, aby jego żona jak najszybciej opuściła getto. Dzwonią do syna Nojara, Mieczysława, który już od pewnego czasu żyje po aryjskiej stronie. Rozmawiają szyfrem, dowiadują się, że Mieczysław ma locum dla Obremskiej i Nojarowej. Obremski ustala z majstrem cenę za wyprowadzenie kobiet, majster chce 2 tysiące od osoby. Ela Obremska i Renia Nojarowa wychodzą z grupą Polek. Wieczorem Mieczysław potwierdza przez telefon, że wszystko potoczyło się zgodnie z planem.

  • 1943-00-00
  • Koniec stycznia
  • w getcie, wysiedlenie
  • życie prywatne / życie codzienne
  • atmosfera, autor, mieszkaniowe, pomoc, próby ratunku, strona aryjska, szopy, świadomość Zagłady, terror, wokół autora, wyjście z getta, wysiedlenie, życie prywatne, Żydzi
  • Str. 55 – 56
  • Str. 159 – 160

  • Powiązani ludzie:

    • Nojar Renia

      Żona Jerzego Nojara, farmaceuty, który przed wojną ma skład apteczny na Marszałkowskiej; Nojarowie są od czasów prze...

    • Obremski Tadeusz

      Jeden z pięciu synów Henocha Obremskiego, założyciela znanej firmy obuwniczej H. Obremski i S-wie. W latach międzywo...

    • Obremska Rachela (Ela)

      Córka Icchaka Grynberga, siostra doktora Abrahama Grynberga z Piotrkowa Trybunalskiego. Wychodzi za mąż za Tadeusza...

    • Nojar Jerzy (Izydor)

      Przedwojenny przyjaciel Tadeusza Obremskiego; jest farmaceutą, ma skład apteczny na Marszałkowskiej. W czasie okupac...

    Powiązane miejsca:

    • Bonifraterska 11/13

      Tadeusz Obremski dowiaduje się, że Viktoria Sudan została komisarzem w firmie Szwarc i Zynkower.