Przechodnie zawsze starali się zachować pewien...

Przechodnie zawsze starali się zachować pewien odstęp od siebie, aby nie załapać wszy. Niestety i to czasem nie pomagało i wszy przechodziły z jednej osoby na drugą. Na początku z niecierpliwością liczono dni potrzebne do rozwinięcia się tyfusu. Jednak z upływem czasu nikt już nie przywiązywał do tego wielkiej wagi, zaliczając możliwość zarażenia się tyfusem do jednego z zagrożeń związanych z wyjściem na ulice getta.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.