Pracownicy szopu Ostdeutsche Bautischlerei Wae...

Pracownicy szopu Ostdeutsche Bautischlerei Waerstatte czekali na selekcję od rana do godz. 5 po południu. Wtedy zjawił się pijany kierownik szopu, Niemiec, w towarzystwie Brandta z Befehlstelle i zwartych oddziałów SS-manów i Ukraińców. Uderzeniami nahajek i kolb karabinów Niemcy ustawili większość ludzi twarzą do ulicy Zamenhofa, co oznaczało skierowanie na Umschlagplatz. Przy akompaniamencie strzałów zaczęto pędzić ich w tym kierunku. Niektórzy próbowali uciekać i zabijano ich na miejscu. Cała ulica pokryła się ciałami zastrzelonych. Fala ludzka potoczyła się w kierunku Umschlagplatzu. Wtedy Łazarz Menes ostatni raz widział swojego ojca.

Łazarz Menes
1910-1979

Wspomnienia

Przebieg wysiedlenia z getta warszawskiego do obozu zagłady w 1942 roku. System kart pracy, które miały gwarantować przeżycie, ale nie były honorowane. Próby ukrywania się w schronach. Akcje wysiedleńcze w styczniu i kwietniu 1943 roku. Przeżycia mieszkańców schronów po wybuchu powstania.

Autor ukrywał się w schronach do sierpnia 1943 r., następnie przedostał się na tzw. aryjską stronę, gdzie korzystał z pomocy żony-katoliczki. Po wojnie został adwokatem w Warszawie.

Maszynopis, s. 1-19, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

Pamiętnik autoryzowany 18 kwietnia 1964 roku.

<b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
<a href="mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
<a href="http://www.jewishinstitute.org.pl">www.jewishinstitute.org.pl</a>