Lokatorzy w pensjonacie u majorowej bardzo prz...

Lokatorzy w pensjonacie u majorowej bardzo przeżywają wybuch powstania w getcie. Tadeusz Obremski żyje przez cały czas w najwyższym napięciu. Trzymają się wszyscy razem, na ogół spędzają cały dzień w jednym pokoju; jest im łatwiej, kiedy czują, że są razem, znajdują u siebie nawzajem zrozumienie. Są coraz gorzej traktowani, majorowej zależy na nowych lokatorach; mimo że wszyscy muszą jej płacić z góry, chciałaby się ich pozbyć już po kilku dniach. Znajomy Tadeusza, Stefański, znajduje pokój na Pradze; Ela Obremska ma tam przewieźć męża. Tadeusz rezygnuje z pokoju kilka dni przed ostatecznym terminem wynajmu, jakim jest 11 maja; nie ma siły znosić złego traktowania ze strony gospodarzy. Wyprowadza się 5 maja. Ewa Kozłowska namawia go, by pozwolił jej rozjaśnić sobie włosy. Tadeusz boi się, że skończy się ognistym rudym odcieniem, jak u Nojara. Kozłowska zapewnia go jednak, że zna się na rzeczy i będzie blondynem, tak się rzeczywiście dzieje.