Latem 41r. Prezes otrzymał z Al. Szucha polece...

Latem 41r. Prezes otrzymał z Al. Szucha polecenie zorganizowania więzienia żydowskiego. Więzienie stało się jednostką wydzieloną SP. Funkcjonariusze więzienia byli płatni, nosili numerki z literą "A" i cyfrą w środku. Prócz kierownictwa (kierownik, zastępca do spraw gospodarczych, kierowniczka oddziału kobiecego) był komendant straży męskiej, komendantka straży kobiecej (w randze grupowych) oraz oddziałowi i oddziałowe w randze sekcyjnych, porządkowi, kuchnia i pomoc. Powodem stworzenia więzienia żyd. był fakt, że w warszawskich aresztach 90% przestępców byli to Żydzi. Wielu chorowało i było przewiezionych do szpitala w getcie, stąd najczęściej uciekali (głośna ucieczka Gomulińskiego i Szymańskiego). Areszt miał pomieścić 500-600 osób, szybko jednak znajdowało się tu i 3 razy więcej. Zgon w więzieniu musiał być stwierdzony przez urzędowego lekarza, protokół przekazany do prokuratury niemieckiej, która umarzała sprawę i pozwalała na pochówek. W ten sposób kostnica aresztu była ciągle przepełniona (gorące lato 41). Po licznych pismach uzyskano pozwolenie na telefoniczne informowanie Prokuratora Sądu Niemieckiego o zgonach na Gęsiej. Codziennie rano policjant żyd. podawał przez telefon nazwiska zmarłych, a prokurator pozwalał przez telefon na pochowanie. Strażnicy patrzyli przez palce na wychodzenie więźniów na miasto. Doszło do 3 ucieczek. Na święta Wielkanocy 1942 kierownictwo urządziło dla więźniów uroczyste wieczerze sederowe. W więzieniu dwukrotnie miała miejsce egzekucja, za każdym razem kilkunastu więźniów (latem i jesienią 41r.) W areszcie ok. 200 Cyganów.

N, N