Jerzy Nojar i Tadeusz Obremski czekają w brami...

  • TAK

  • Jerzy Nojar i Tadeusz Obremski czekają w bramie na woźnicę, który ma ich wywieźć z getta. Umówili się wcześniej, że woźnica zabierze transport waty; oni mają wsiąść na samym końcu. Woźnica podjeżdża, wóz jest załadowany na wysokość kilku metrów; Nojar i Obremski z trudem wspinają się na górę, pomaga im woźnica. Kiedy dojeżdżają do wachy, słyszą głos żandarma, który każe wszystkim zejść z wozu; legitymuje ich. Woźnica radzi Tadeuszowi włożyć pieniądze do kenkarty, podobnie robi Nojar. Żandarm przepuszcza ich bez problemów dalej. Wsiadają z powrotem na wóz, opuszczają getto. Wóz skręca w Grzybowską. Pod jedną z bram woźnica gwiżdże głośno dwa razy; brama się otwiera, na miejscu czekają wspólnicy. Rozładowują wóz, wydobywają bagaże Obremskiego i Nojara. Ładują nowe towary i chwilę potem załadowany wóz opuszcza podwórko. Spotykają się z Mieczysławem, synem Nojara i Jadwigą, córką Tadeusza; długo szukają dorożki, jadą na Mokotów, gdzie mieszka już żona Nojara, Renia.

  • 1943-01-30
  • w getcie
  • życie prywatne / życie codzienne
  • atmosfera, autor, komunikacja, pomoc, próby ratunku, strona aryjska, ulica, wokół autora, wyjście z getta, wysiedlenie, życie prywatne, Żydzi
  • Str. 173 – 174

  • Powiązani ludzie:

    • Nojar Mieczysław

      Syn Jerzego Nojara, przyjaciela Tadeusza Obremskiego. W 1943 jest już po aryjskiej stronie; pomaga Tadeuszowi i ojcu...

    • Obremski Tadeusz

      Jeden z pięciu synów Henocha Obremskiego, założyciela znanej firmy obuwniczej H. Obremski i S-wie. W latach międzywo...

    • Nojar Jerzy (Izydor)

      Przedwojenny przyjaciel Tadeusza Obremskiego; jest farmaceutą, ma skład apteczny na Marszałkowskiej. W czasie okupac...

    • Nieznane [woźnica]

      W styczniu 1943 zostaje wysłany przez inżyniera Lifszyca; wywozi z getta Senatora w wozie do przewożenia chleba. Uma...

    Powiązane miejsca:

    • Leszno 72

      Jerzy Nojar i Tadeusz Obremski czekają na woźnicę, który ma ich wywieźć z getta.