Jeden z nieznajomych mężczyzn otworzył drzwi k...

Jeden z nieznajomych mężczyzn otworzył drzwi kluczem. Franciszka, myśląc, że to Stach, podeszła do drzwi. Mężczyzna podszedł do łóżka, na którym leżał mąż Franciszki, usiadł na krześle i kazał Grunbergom iść z nim. Nie chcieli się zgodzić, kazał im płacić 100.000 złotych. Przeszukał dom, okazało się, że rabuś jest z polecenia Jerzego, ponieważ wypowiada hasło znane tylko Grunbergom i Jerzemu. Mężczyzna zabiera zegarek z ręki męża Franciszki, od kobiety wziął obrączkę z palca oraz bezwartościowy pierścionek- jedyną pamiątkę po córce. Żąda za zwrot zapłaty.

302/97

Franciszka Grunberg
ur. 1898 Łódź
z d. Grosberger, c. Izydora (Icka) i Reginy (Rywki)

bez tytułu

Cz. I: Opuszczamy getto
Warunki życia w getcie warszawskim po pierwszej akcji likwidacyjnej. Budowa schronów, starania o znalezienie kryjówki po tzw. aryjskiej stronie. Autorka z mężem wydostała się z getta i ukrywała się u Polaków, jej syn ukrywał się w innym miejscu.
Afera Hotelu Polskiego, ograbienie autorki i jej męża przez szantażystów
Cz. II: Fragment z pobytu w klasztorze
Pobyt w klasztorze księży zmartwychwstańców przy ul. Chełmskiej podczas powstania warszawskiego, opieka księży nad uchodźcami.
Cz. III: Przez pola i lasy
Przymusowa ewakuacja z Warszawy, tułaczka po wsiach. Autorka z mężem i synem od września 1944 r. do stycznia 1945 r. wędrowała po wsiach Mazowsza, nie mogąc nigdzie znaleźć bezpiecznego miejsca stałego pobytu.

Autorka była dentystką, w getcie warszawskim straciła starszą córkę. Ukrywała się pod nazwiskiem Łukomska. Przebywając w ukryciu spisywała pamiętnik, po wyzwoleniu odtworzyła go częściowo i uzupełniła, w 1947 r. przekazała do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej. Po wojnie wyjechała z Polski.

Oryginał, rękopis, s. 1-621, format: 210 x 150 mm (9 zeszytów), jęz. polski
Odpis: maszynopis, s, 1-327, format: 290 x 210 mm

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 202-205, 216-223, 272-279, 314-321 (fragmenty).