Co noc, kilka osób zaopatrzonych w zapałki i ś...

Co noc, kilka osób zaopatrzonych w zapałki i świeczkę udawało się do miasta w poszukiwaniu jedzenia i innych rzeczy mogących się przydać w bunkrze. W pierwszej piwnicy, do której zeszli Chaim i Daniel, znaleźli prawdziwy skarb: na dnie beczki w której trzymano kiedyś solone śledzie leżały kawały soli wymieszanej z rybimi łuskami. Jedna ze ścian tej piwnicy, w której nie było żadnego okienka, była starannie zasłonięta specjalnie w tym celu ustawioną warstwą węgla. Gdy Chaim i Daniel rozgarnęli węgiel, spostrzegli otwór, przez który wczołgali się do następnej piwniczki, w której walały się trupy i szczątki ludzkie pogryzione przez szczury częściowo przysypane ziemią. Były to trupy pomordowanych Żydów.