Imię: Gina Nazwisko: Wójcicka

  • TAK
  • Kobieta
  • Gina
  • Wójcicka
  • 1913-06-13
  • Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Śródmieście
  • ul. Bracka
  • getto - ul. Grzybowska, Muranowska, Piotrków, Świder, Milanówek, Otwock, Warszawa, Tel Aviv
  • Żyd
  • wyższe
  • na powierzchni, piwnica
  • donos/denuncjacja, grabież, na ulicy, rozpoznanie, szantaż/szmalcowanie zakończone ucieczką, szantaż/szmalcowanie zakończone wykupieniem
  • Gina Wójcicka studiuje anglistykę na UW, pracuje jako urzędniczka. Jej ojciec jest urzędnikiem bankowym. Matka – Ewa Maria z domu Schlesinger jest (prawdopodobnie) nauczycielką. Po wybuchu wojny Gina i jej matka znajdują się w getcie warszawskim. Gina pracuje w Rohstoffzentrale, szopie Nussa, w biurze. W 1942, w czasie Wielkiej Akcji, zostaje wyprowadzona z biura na Umschlagplatz. Udaje jej się uciec do ambulatorium szpitalnego. Ukrywa się tam, następnie przekupieni żydowscy policjanci pozwalają jej wrócić do getta.

    Wójcicka pracuje w szopie szmaciarzy na Muranowskiej. Mieszka z Żydami wysiedlonymi z Czechosłowacji. Widzi obławę na dzieci w getcie. Podczas kolejnej akcji wysiedleńczej ucieka do szopu Hoffmanna. Udaje jej się tam dostać dzięki pomocy znajomego i krewnego – Nichtbergera. Przeżywa kolejną selekcję na Umschlagplatz. Pod koniec Wielkiej Akcji, w dzień Jom Kippur (21 września) 1942 Gina ucieka na stronę aryjską. Przechodzi z grupą robotników idących na placówkę, do „fabryki wytworów z dermatoidu”. Idzie do kolegi, który mieszka w jej dawnym mieszkaniu na Brackiej. Ten nie jest zachwycony, ale pomaga jej. Po tygodniu kolega informuje Ginę, że musi się wyprowadzić.

    Gina jedzie do Piotrkowa, gdzie spotyka się z matką. Wracają do Warszawy, wynajmują pokój w Świdrze. Administrator prosi o dowód zameldowania, którego kobiety nie mają. Są świadkami tragedii dzieci z Otwocka, które straciły bliskich w czasie akcji wysiedleńczej. Kobiety wyprowadzają się do Milanówka. Lokatorzy traktują kobiety życzliwie: sądzą, że matka Giny jest Aryjką, nauczycielką, która opiekuje się swoją uczennicą, Żydówką (Giną). Spotykają na ulicy byłą uczennicę matki, która później je denuncjuje. Gina i jej matka w ciągu 15 minut pakują się i uciekają do Warszawy. W Warszawie zatrzymują się na krótko w pensjonacie. Dostają meldunki i mogą wyrobić Kennkarty. Wynajmują pokój w Otwocku, otacza je jednak coraz większa podejrzliwość; przenoszą się z powrotem do Warszawy, gdzie ukrywają się w piwnicy u pewnej kobiety; tam doczekują wyzwolenia.

    W 1957 wyjeżdża do Izraela.

  • poza gettem, w getcie
  • działania Niemców, gospodarcze, społeczne, życie prywatne / życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, negativa, placówki, policja żydowska, pomoc, próby ratunku, przedsiębiorcy, selekcja, strona aryjska, szantaż, szmalcownicy, śmierć, świadomość Zagłady, terror, wyjście z getta, wysiedlenie, życie prywatne, Żydzi
  • str. 11