Imię: Anna Nazwisko: Walczak

Ojciec, Teodor Duracz był znanym adwokatem, broniącym w procesach politycznych. Matka, Romana z domu Zencer była Żydówką z rodziny zasymilowanej, nie pracowała. Anna miała przyrodniego brata Jerzego, którego wychowywała jej matka. Chodziła do szkoły RTPD na Żoliborzu. Dom był zamożny, otwarty, ateistyczny. Po wybuchu wojny, matka otworzyła pensjonat w willi w Śródborowie i tam się przeniosła Anna. W 1941 r. zostały wysiedlone i przeniosły się do Otwocka. Zdała maturę na tajnych kompletach w 1942 r. Ojciec się ukrywał od czasu wybuchu wojny rosyjsko-niemieckiej. Jesienią 1942 r. przeniosła się z matką znów do Warszawy. Rozpoczęła pracę w konspiracji PPR. Została aresztowana w drukarni organizacji na Grzybowskiej. Przez trzy tygodnie była trzymana w Al. Szucha, w tzw, tramwaju. Potem przewieziona na Pawiak, gdzie spotkała również aresztowaną matkę. Potem, 29 kwietnia 1943 r. obie trafiły do, Oświęcimia. Mogła dostawać paczki, była traktowana jak Polka. Dzieliły się paczkami z dziećmi obozowymi, dwiema małymi Węgierkami i trzyletnim Rosjaninem. Przeżyły tzw. marsz śmierci. Dotarły do Jastrzębia zdroju i odłączyły się. Znalazły się w Moszczenicy u pp. Parzychów, tam doczekały końca wojny. Po wojnie skończyła studia, socjologię.