Imię: Janina Nazwisko: Rożecka

Córka nauczycielki Leonii z domu Olsztyńskiej i kapitana WP Mieczysława Gutowskiego. Miała młodszą o 5 lat siostrę Wandę. W dzieciństwie mieszkała przy pl. Inwalidów, a później na Felińskiego. Maturę zrobiła na tajnych kompletach w czasie okupacji. Jej ojciec został wzięty przez Rosjan do niewoli i trafił do Starobielska. Matka została sam w Warszawie z dwiema córkami. Janina pracowała w ośrodku zdrowia na Wolskiej 4, brała udział w kolumnach sanitarnych w getcie. Dzięki temu, mając przepustkę do getta, mogła odwiedzać matkę dawnego przyjaciela ojca, który z rodzina wyemigrował na Wschód, panią Hosjanson i dostarczać jej żywność. Od 1941 r. mieszkał u nich, przysłany przez podziemie, skoczek spadochronowy pod nazwiskiem Józef Lewandowski. Koleżanka matki pewnego dnia poprosiła o przechowanie przez kilka dni żydowskiej rodziny Tejcherów, rodziców z pięcioletnim Heniem. Pan Lewandowski wyprowadził się na ten tydzień. Po tygodniu Teicherowie wyprowadzili się na Pragę gdzie ktoś ich zadenuncjował i zostali aresztowani. Henio został na Felińskiego. Załatwiono mu metrykę aryjską na nazwisko Piotr Chrzanowski. Później wprowadziła się Teodozja Guzy (Irena Palenker), Żydówka, zona oficera z oflagu. Wszystkie panie zaczęły robić chodaki z plecionką, żeby się utrzymać. Przed Wielkanocą 1944 r., pan Lewandowski poszedł odwiedzić żonę mieszkającą na tzw. Dolnym Żoliborzu. W nocy była tam łapanka, został aresztowany, a miał w kenkarcie meldunek Felińskiego 6. Lokatorzy z Felińskiego dostali polecenie, żeby się natychmiast wyprowadzić. Gutowskie wytarły nazwisko Lewandowskiego z książki mieszkaniowej, rozdarły i ponownie skleiły stronę, wpisały jakieś inne nazwisko. Janina i Wanda wyprowadziły się, ale Leonia Gutowska została z małym Heniem/Piotrkiem. Po miesiącu wróciły córki. Niedługo wybuchło powstanie warszawskie. Janina brała udział w powstaniu. Przeżyła.