Imię: Nieznane [niemieccy policjanci] Nazwisko:

Należą do Schutzpolizei, Policji Ochronnej. W listopadzie 1939 przyjeżdżają do mieszkania Tadeusza Obremskiego, o którym wiedzą, że jest współwłaścicielem firmy obuwniczej H. Obremski i S-wie. Tadeusza nie ma w domu, zabierają jego żonę i jadą z nią na Chmielną, do jednego z firmowych sklepów. Nieco później dociera tam Tadeusz Obremski. Niemcy każą sobie pokazać obuwie, wybierają osiem par i 80 par jedwabnych pończoch. Proszą o rachunek. Obremski wystawia rachunek, zaniżony o 80%. Niemcy uważają, że żąda zbyt wiele. Pokazują mu swoje koszule i wyjaśniają, że podarował im je właściciel firmy Opus. Obremski zna dobrze tę historię; współwłaściciel firmy, nie mogąc się pogodzić z grabieżą, jaką przeprowadzali Niemcy w jego zakładzie, popełnił samobójstwo, wyskakując z okna. Tadeusz zgadza się oddać buty i pończochy za darmo; Niemcy pochwalają to rozwiązanie; pilnują, żeby na fakturze dopisał, że towary zostały im podarowane.