Imię: Ignac Nazwisko: N.

Urodził się w 1904r. Mieszkał w Warszawie. Ojciec jego był masarzem (rzeźnikiem) w rzeźni.Ignac od najwcześniejszych lat musiał mu pomagać w pracy.Gdy był starszy pracował jako robotnik w rzeźni [jatce].Po ślubie (żona-Rachela) pracowali ciężko oboje by dorobić się własnej jatki. Mieściła się ona na ul.Pańskiej.Mieli sześcioro dzieci, cztery dziewczynki i dwóch chłopców. Po wybuchu wojny znaleźli się w getcie. Mieszkali wszyscy w małym pokoju przy ulicy Miłej.Głodowali.W początkach1943r. rodzina Ignaca zginęła podczas jednej z licznych akcji. Ignacowi udało się przedostać na ,,aryjskę" stronę. Do wybuchu warszawskiego powstania ukrywał się u polskiej kobiety-dozorczyni w domu na ul. Żelaznej. Walczył w powstaniu warszawskim.Od października 1944 do stycznia 1945 roku ukrywał się w bunkrze pod ruinami domu na ul.Franciszkańskiej 8. Autor wspomnień spotkał go kilka miesięcy po wyzwoleniu w Warszawie ale już wtedy wykazywał symptomy choroby umysłowej.

W momencie zejścia do bunkra (wrzesień 1944) miał 40 lat. Kilka miesięcy po wyzwoleniu autor wspomnień spotkał Ignaca.Już wtedy wykazywał znamiona choroby psychcznej. O dalszych losach Ignaca autor wspomnień nic nie wie.