Imię: Irena Nazwisko: Meizel

Córka Eliasza i Heleny z domu Fabrykant. Ojciec jest współwłaścicielem i dyrektorem fabryki i pralni „Opus”. Matka umiera w 1930, Irena kończy żydowską szkołę Strauch-Schlesingerowej. Pracuje jako sekretarka w Konserwatorium. W 1931 wychodzi za mąż za adwokata Ludwika Weissa. W 1939 jej ojciec popełnia samobójstwo w trakcie aresztowania przez gestapo. W 1940 jej mąż zostaje aresztowany i osadzony na Pawiaku, Irena mieszka z teściową w getcie. Mąż zostaje uwolniony z Pawiaka za łapówkę, razem z matką ginie w czasie Wielkiej Akcji, prawdopodobnie na Majdanku. Irena pracuje w szopie, dostaje numerek życia. W grudniu 1942 wychodzi na aryjską stronę. Nawiązuje kontakt z Janem Żabińskim, dyrektorem warszawskiego ZOO. Zostaje asystentką Żabińskiego, pomaga mu w pracy konspiracyjnej, której celem często jest pomoc Żydom. Działa też jako łączniczka i pracuje w wytwórni bielizny damskiej. Po powstaniu warszawskim zesłana na roboty, ucieka, po raz kolejny osadzona w obozie w Pruszkowie. Wydostaje się jednak i do wyzwolenia mieszka u rodziny męża w Zalesiu.