Imię: Bronisława Nazwisko: Kozłowska-Ratney

Jest lekarką. W lipcu 1939 zaręcza się z lekarzem weterynarii, Arkadiuszem Kozłowskim-Ratney. W sierpniu zostaje on zmobilizowany jako major rezerwy. Po wkroczeniu Niemców Bronisława zostaje wyrzucona z rodziną z mieszkania przy Pięknej; nie wolno im niczego ze sobą zabrać. W lutym 1940 Arkadiusz wraca z wojska, w marcu 1940 bierze ślub z Bronisławą. W lipcu 1940 Bronisława zostaje aresztowana i spędza cztery tygodnie na Pawiaku z powodu braku opaski z gwiazdą Dawida. Po wyjściu na wolność odnajduje rodzinę, pod koniec 1940 przenoszą się do getta, gdzie Bronisława pełni obowiązki lekarza sanitarnego z ramienia TOZ; jej rodzice i teściowie nie są zdolni do pracy; zdarza im się głodować. W grudniu 1941 Bronisława wychodzi z getta, chce przygotować kryjówkę dla rodziny, którą zamierza wyprowadzić na aryjską stronę. Zostaje jednak aresztowana, pół roku spędza w siedzibie Gestapo na Szucha, jest torturowana. Uwalnia ją znajomy, pracujący dla tzw. Trzynastki. W lipcu 1942 wraca do getta, by odnaleźć rodziców i rodzeństwo, wszyscy jednak zostali już wywiezieni do Treblinki. Pracuje w stolarni, w styczniu 1943 wychodzi na aryjską stronę z pomocą znajomych. Zmienia kryjówki, krótko mieszka z mężem, który w maju 1943 wyjeżdża do Lwowa, tam jednak zostaje aresztowany, Niemcy wywożą go do Oświęcimia, gdzie ginie. Bronisława pracuje jako kucharka u Niemców; źle się jednak czuje, przenosi się do krewnych męża na Wspólną. W styczniu rodzi syna; pracuje do lipca 1944. W czasie powstania giną jej krewni i dziecko. Bronisława przedostaje się ze znajomym na Pragę, tam zastaje ją wejście Rosjan. Po wojnie mieszka w Sopocie.