Imię: Paulina Nazwisko: Hirsch

Urodzona w 1902 r., żona adwokata dr Józefa Hirscha. Wybuch wojny zastał ją w Siedlcach. Po wkroczeniu Rosjan, przeniosła się wraz z mężem do Lwowa, gdzie ten pracował w Arbeitsamcie. Nabyła Zuzug (wsteczny meldunek) do Wieliczki. Tam mąż pracował w organizacji Todt. Po aresztowaniu męża przez Gestapo (osadzony na Montelupich w Krakowie) przy pomocy żydowskiego policjanta Foerstera (w relacji "żydowskiego gestapowca") otrzymała zezwolenie na pobyt w getcie w Krakowie. 27.10.1942 zostaje wyprowadzona z getta wraz z córką przez Foerstera. Potem po aryjskiej stronie w Krakowie u Polki Połysowej, następnie szuka mieszkania we Lwowie i przy okazji meldunku w magistracie na Piekarskiej zostaje zdemaskowana. Ucieka, wchodzi do sklepu z lampami po drugiej stronie ulicy i tam pomagają jej się ukryć polscy właściciele. Chłopak ze sklepu odwozi ją dorożką na dworzec. Tak dociera do Warszawy. Udaje się do swojej znajomej -- aryjki Marii Kert. Tam przebywa kilka tygodni i stara się o fałszywe papiery przy pomocy Zofii Bandurskiej-Hermanowej, która wywoziła z getta Żydów i umieszczała u swoich znajomych. Hirsch ukrywała się wraz z kilkoma rodzinami żydowskimi w mieszkaniu przy Al. Jerozolimskich 41. Potem pracowała jako pielęgniarka do dziecka u prof. Kolonki. Zdemaskowana. Została wysłana na wieś, do Wesołej. Wzięta do pracy przymusowej przez Niemców pracowała w szpitalu, a potem ewakuowana jako cywil na Grochów. Pracowała w kuchni, otrzymała niemieckie zaświaczenie pracy i przepustkę na przekraczanie Wisły. Zwichnęła nogę i przez 3 tygodnie leżała w szpitalu. Następnie pracowała jako tłumaczka i gospodyni domowa dla Niemców, z którymi dotarła aż do Rosenberg (na granicy Prus Wschodnich i Pomorza). Uciekła na wieś, skąd ruszyła w drogę do Krakowa.